واکسیناسیون ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

HPV چیست و چرا مشکل دارد؟

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که، می تواند باعث سرطان دهانه رحم و همچنین زگیل تناسلی شود. این ویروس می تواند در اغلب موارد از طریق رابطه جنسی و حتی تماس پوست با پوست در ناحیه تناسلی منتقل شود. هرچند، گاهی ممکن است از طریق تماس های دیگربه پوست سرایت کند.
عفونت HPV همچنین می تواند مشکلات دیگری را نیز ایجاد کند.
می تواند منجر به سرطان دهانه رحم، واژن، سرویکس، آلت تناسلی، مقعد، دهان و گلو شود.
تحقیقات جدید نشان می دهد که HPV ممکن است، با بیماری قلبی هم در زنان مرتبط باشد.

افراد می توانند از طریق تماس جنسی، از جمله رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعدی به HPV مبتلا شوند. اکثر افراد آلوده به HPV نمی دانند که، به آن مبتلا هستند زیرا، هیچ علامت یا مشکلی را متوجه نمی شوند.

بیماران ممکن است، همیشه زگیل تناسلی بارز نداشته باشند، اما ویروس هنوز در سطح پوست آنها وجود دارد و می تواند باعث آسیب شود. این بدان معنی است که افراد مبتلا به HPV می توانند بدون اینکه بدانند عفونت را به دیگران منتقل کنند و ناقل بیماری باشند.

از آنجایی که HPV می تواند مشکلاتی مانند: انواع سرطان و زگیل تناسلی ایجاد کند، واکسن گام مهمی در پیشگیری از عفونت و محافظت در برابر گسترش HPV است.
به همین دلیل است که خانم دکتر کوثر هدایت، طبق گایدلاین های کشورهای اروپایی و آمریکایی ذکر می کنند که، همه افراد از سن 9 تا 11 سالگی تا سن 26 سالگی این واکسن را دریافت کنند.

چه کسانی باید واکسن HPV را دریافت کنند؟

واکسیناسیون HPV در سنین 11-12 سال توصیه می شود. واکسن HPV را می توان از سن 9 سالگی شروع کرد. همه نوجوانان پیش از نوجوانی به واکسیناسیون HPV نیاز دارند، بنابراین از عفونت های HPV که می تواند باعث سرطان در آینده شود، محافظت می شوند.

نوجوانان و جوانان بالای 26 سال که سری واکسن HPV را شروع یا به پایان نرسانده اند نیز به واکسیناسیون HPV نیاز دارند.
مراکز کنترل بیماری CDC (توصیه می کند که، کودکان 11 تا 12 ساله دو دوز واکسن HPV را با فاصله 6 تا 12 ماه دریافت کنند).
اگر اولین دوز قبل از تولد 15 سالگی داده شده باشد، تنها دو دوز لازم است.
نوجوانان و بزرگسالان جوانی که واکسیناسیون را دیرتر شروع می کنند، در سنین 15 تا 26 سالگی، افراد سه دوز واکسن نیاز دارند.
توصیه می شود، واکسن در ماه های صفر، دو و شش تزریق شود
سه دوز نیز برای افراد 9 تا 26 ساله که سیستم ایمنی ضعیفی دارند توصیه می شود.

شروع واکسیناسیون بهتر است، قبل از اولین تجربه رابطه جنسی باشد و در جوامع جهان سوم برخی منابع واکسیناسیون علیه این ویروس را حتی تا ۴۷ سالگی توصیه می کنند. همانطور که قبل تر نیز اشاره شد، شایعترین علت سرطان دهانه رحم در بانوان ابتلا به این ویروس است.

چه کسانی نباید واکسن HPV را دریافت کنند؟

برخی از افراد نباید برخی از واکسن های HPV را دریافت کنند اگر:
- آنها تا به حال یک واکنش آلرژیک تهدید کننده در زندگی به هر یک از مواد تشکیل دهنده واکسن HPV یا دوز قبلی واکسن HPV داشته اند.
- اگر به مخمر حساسیت دارند (گارداسیل)
- افرادی که باردار هستند.
- واکسن های HPV برای کودکانی که بیماری خفیف دارند، مانند آنهایی که تب خفیف کمتر از 101 درجه فارنهایت، سرماخوردگی، آبریزش بینی یا سرفه دارند، بی خطر است. افراد مبتلا به بیماری متوسط یا شدید باید تا بهبودی بیماری شان برای واکسیناسیون صبر کنند.

 

واکسن HPV چگونه عمل می کند؟

واکسن HPV این پتانسیل را دارد که، از بیش از 90 درصد سرطان های منتسب به HPV جلوگیری کند.
این واکسن در أنواع دوگانه، چهارگانه و نه گانه طراحی شده است. هر کدام از این أنواع دو ، چهار یا شش تیپ خطرناک ویروس HPV برای ابتلا به سرطان را پوشش می دهد.
از آنجایی که واکسیناسیون HPV برای اولین بار در سال 2006 توصیه شد، عفونت با انواع HPV که باعث اک ثر سرطان های HPV و زگیل تناسلی می شوند، 88 درصد در بین دختران نوجوان و 81 درصد در میان زنان جوان کاهش یافته است.
تعداد کمتری از نوجوانان و جوانان به زگیل تناسلی مبتلا می شوند.
واکسیناسیون HPV همچنین تعداد موارد پیش سرطانی دهانه رحم را در زنان جوان کاهش داده است.
محافظت ارائه شده توسط واکسن های HPV مدت زمان زیادی طول می کشد. افرادی که واکسن های HPV دریافت کردند حداقل به مدت 12 سال تحت نظر قرار گرفتند و محافظت از آنها در برابر HPV بالا باقی مانده است و هیچ شواهدی مبنی بر کاهش در طول زمان وجود ندارد.

عوارض جانبی واکسن HPV احتمالی چیست؟

واکسن ها مانند هر دارویی می توانند عوارض جانبی داشته باشند. بسیاری از افرادی که واکسن HPV دریافت می کنند، هیچ عارضه جانبی ندارند. برخی افراد گزارش می دهند که عوارض جانبی بسیار خفیفی دارند، مانند: درد بازوی ناشی از تزریق.
شایع ترین عوارض جانبی واکسن HPV معمولاً خفیف است و شامل موارد زیر است:
- درد، قرمزی یا تورم در بازوی محل تزریق واکسن
- تب
- سرگیجه یا غش (غش بعد از هر واکسن، از جمله واکسن HPV، در بین نوجوانان شایع تر از سایرین است و اغلب به دلیل سندرم وازوواگال ناشی از ترس است.)
- سردرد یا احساس خستگی
- حالت تهوع
- درد عضلانی یا مفصلی

برای جلوگیری از غش و صدمات ناشی از غش، نوجوانان باید در هنگام واکسیناسیون و به مدت 15 دقیقه پس از تزریق واکسن بنشینند یا دراز بکشند.
به ندرت، واکنش های آلرژیک شدید (آنافیلاکتیک) ممکن است پس از واکسیناسیون رخ دهد. افراد مبتلا به آلرژی شدید به هر یک از اجزای واکسن نباید آن واکسن را دریافت کنند.

چگونه می توانم از خود در برابر HPV محافظت کینم؟

مهمترین راه برای محافظت در برابر عفونت HPV تزریق واکسن HPV است.
برای افرادی که رابطه جنسی دارند، کاندوم محافظت در برابر HPV را ارائه می دهد، ولی کاندوم نمی تواند به طور کامل از عفونت جلوگیری کند، زیرا زگیل های سخت قابل مشاهده می توانند، خارج از ناحیه پوشیده شده توسط کاندوم باشند و ویروس می تواند افراد را حتی زمانی که شریک جنسی زگیل نداشته باشد، آلوده کند. همچنین کاندوم ممکن است پاره شود.

تنها راه برای اطمینان کامل در مورد پیشگیری از عفونت های HPV و سایر بیماری های مقاربتی، جلوگیری از داشتن رابطه جنسی خطرناک است.
فوم ها، کرم ها و ژله های اسپرم کش برای محافظت در برابر HPV یا زگیل تناسلی ثابت نشده اند.

اگر در مورد واکسن سوالی دارید یا در مورد بیماری های مقاربتی نگران هستید، با خانم دکتر کوثر هدایت صحبت کنید.

 

 

نویسنده: بهنوش بهرامعلی